Publiczne Przedszkole w Gaworzycach

1. Nawlekanie dużych korali na sznurek. Określanie kolorów korali.

2. Słuchanie opowiadania.

Słońce świeciło coraz mocniej. Każdy kolejny dzień był cieplejszy od poprzedniego. Wróżka postanowiłazabrać dzieci ze sobą do parku.

- Słuchajcie, moi mili. Może byśmy poszli do parku poszukać pierwszych oznak wiosny? Śniegu już prawie nie ma. Sople lodu też już się rozpuściły. Może jakieś kwiatki już zakwitły ... no i oczywiście poszukamy kotków. Kto chce zostać wiosennym detektywem? - zapytała wróżka. 

- Ja, ja i ja... i ja też, wróżko - wołały dzieci.

Wiosna powolutku zajmowała miejsce zimy. Po rzeczce płynęły resztki kry. Wśród starych liści zakwitły białe przebiśniegi i delikatne, fioletowe fiołki. Z ziemi zaczęły kiełkować tulipany i żonkile. Tuż przy krokusie odpoczywał sobie zmęczony wędrówką ślimak.

- Widzę bociana! - zawołał dumny z siebie Bartek.

- A tam, na rzece... widzicie... to chyba kaczka! - krzyknęła Monika.

- Kaczuszki, bociany, a gdzie są kotki? - zastanawiała się Kasia.

- Właśnie! Gdzie te kotki się schowały? - dodała Zosia.

- Kici, kici... kici, kici. Nie bójcie się, kotki! - wołał Krysio. 

- Wróżko, nigdzie nie widać kotków. Gdyby gdzieś tu był, na pewno by do nas przyszedły.

- A może jest im zimno i siedzą gdzieś skulone wśród trawy - zamartwiała się Karolinka. - Może się zgubiły i nie mogą odnaleźć mamy.

- Wróżko, a dlaczego ty się tak tajemniczo uśmiechasz? - dopytywał się Tomek. - Chyba wiesz, gdzie są kotki.

- Tak, oczywiście wiem, gdzie są kotki. zanim wam powiem gdzie, rozwiążcie zagadkę.

Mleczka nie chcą pić.

Nigdy nie biegają.

Chodż mają futerka,

ogonków nie mają.

Oj, dziwne to kotki, 

bo na wierzbie rosną

i to tylko wiosną.

- To bazie - zawołała Ewa.

- I co? Teraz już wiecie, gdzie są kotki? - radośnie spytała wróżka.

- Tak! - odpowiedziały chórem dzieci. - Rosną na wierzbie! Nad naszymi głowami.

- Śmieszne te kotki! I takie puchate. Może weźmiemy je do wazonu? Będzie wiosennie w przedszkolu - powiedział Wojtek.

Dzieci z wróżką wyruszyły w drogę powrotną, niosąc bazie. Ślimak także wyruszył w dalszą drogę. Może też szukał oznak wiosny?

3. Rozmowa na temat opowiadania.

- Jakich kotków szukały dzieci?

- Jakie zmiany dostrzegły dzieci w parku?

(Jeśli jest możliwość można pokazać dziecku gałązkę z baziami wierzbowymi. Dotykanie nimi ciała. Wyjaśnienie, dlaczego na bazie mówimy kotki.)

4. Zabawa rozwijająca spostrzegawczość - Szukamy zwiastunów wiosny.

Osoba dorosła pokazuje dziecku obrazki przedstawiające zwiastuny wiosny. Dziecko nazywają to, co one przedstawiają: bociana, krokusy, bazie, krę, przebiśniegi (obrazki w załączniku). Potem odwracają się, a osoba dorosła chowa obrazki w pokoju. Chodzenie pod dyktando - osoba dorosła kieruje dzieckiem - np. dwa kroki do przodu, trzy kroki w prawo (w stronę okna) itd. Zadaniem dziecka jest odszukanie obrazków i przypomnienie nazw tego, co przedstawiają. Następnie zamiana ról. Dziecko chowa obrazki i mówi osobie dorosłej gdzie ma iść.

5. Połącz w pary. (Karta pracy w załączniku)